Ik vind dit nog wel leuk om zo een keer te plaatsen.Ik deed dat zo een jaar of dertig geleden voor lieve kleine Manou op het balkon aan de overkant,terwijl ik op mijn bed lag.Dat was gewoon een volwassen jonge vrouw van een jaar of 25 hoor.Ze had zo naar binnen kunnen kijken,maar ik denk eigenlijk niet dat ze het ooit gezien heeft.Later ben ik nog een hele tijd bezig geweest met het maken van zo’n fotootje.Dat viel niet mee als selfshot met zo’n analoog toestelletje.Instellen,teruglopen,houding innemen,kaars erin,kaars aan en dat allemaal binnen een minuut.Ik had me natuurlij liever door Manou zelf laten fotograferen.Ik heb het wel eens voorgesteld aan Pietsje,maar die wilde er niet op ingaan.Voor haar had ik het bedacht.Rond 1980.Je moest ook altijd maar afwachten wat het resultaat was.En het was ook altijd wel spannend om ze op te halen.”Zal ik u de foto’s laten zien?”Dat vond ik altijd wel spannend,maar dan bedankte ik er toch maar voor,al hoopte ik vaak wel.dat ze er toch stiekem naar gekeken hadden.Of dat ze zelfs stiekem kopieerden.

Er gaat wat mis bij het uitvergroten.Hij staat er al behoorlijk groot op.Ik had doorgeschreven in de titel en die tekst staat er duidelijk bij.Daar hoeft verder niet veel aan vergroot te worden.Later heb ik de foto ingescand en optimaal bij kunnen snijden.
Waarom doet een mens zoiets.Iemand merkte eens op dat als je oude landkaarten bekijkt,je op de rand van de wereld vaak van die mannetjes ziet die van die rare capriolen uithalen.
Het is niet helemaal duidelijk in hoeverre ik gepredestineerd ben of geconditioneerd.Het begon al in de tijd waarin ik naar de kleuterschool moest en begon te fantaseren over straf.
Rond mijn twintigste woonde er een jongen naast me die homosexuele contacten had en ik voelde me er niet echt toe aangetrokken,maar kwam ook niet gauw aan contact toe met de meisjes die ik leuk vond en ik besloot het eens uit te proberen door op een fles te gaan zitten.
Dat was zo’n verschrikkelijke ervaring,dat ik me voornam dat ik dat nooit zou willen laten gebeuren.
In het studentenhuis gingen ze dan wel soms met een man of wat naar de geïntegreerde knuffelclub,maar daar had ik ook geen zin in.
Ik wilde dan wel met die meisjes,maar ik zag de bui al hangen.
Ik raakte wel meer geïnteresseerd in jonge vrouwen met een strap on.Enerzijds is dat natuurlijk veel erger dan zo’n vlezig zachte lul,maar anderzijds is het ook weer niet iets dat zo gauw zal gebeuren.
Het is meer zo dat die jonge meiden nog wel het gevoel hebben,dat ze de hele wereld aan kunnen en dat ik het dan wel leuk vond ze in de waan te laten.En dan durfde ik me zo wel kwetsbaar op te stellen tegenover vrouwen,omdat ik uiteindelijk toch niet van ze te duchten heb,maar aan mannen gaf ik geen duimbreed toe.Het wond me ook niet op als ik over mannen las.En het wond me niet op als ik die stukjes bij Reve las.Maar Reve maakte één keer een interessante opmerking.Gekken spreken natuurlijk niet de waarheid,maar iedere gek spreekt wel eens een waar woord.Reve zei dat vooral vrouwen waardering hadden voor zijn werk en in het bijzonder ook de toenmalige koningin Juliana.Van dat laatste ben ik niet helemaal zeker,maar ik zag het meteen voor me.Ze vinden et niet alleen leuk,maar het doet ze een gevoel van macht ervaren,dat ze tot grote hoogtepunten doet stijgen.En daar wilde ik ze dan zo wel een beetje bij helpen.En Ieniemienie zei nog:”Daar word je hard van.” En dat was ook nog zo,tenminste,zolang ik er alleen voor mezelf zo over fantaseerde,want als je er dan zo mee bezig was,bleef daar niet veel van over.

Ik verwonder me er wel over,waarom het altijd zo’n ‘straf’ voor me moet zijn,voordat ik er echt een stijve van krijg.Vooral toen ik jaar of wat geleden zo wat fotootjes ‘moest’ plaatsen sprong hij er meteen uit als ik bij mezelf dacht dat het zo voor straf moest en dat wilde schrijven.Zozeer zelfs dat ik toen eerst begon me af te trekken,voor ik verder ging met plaatsen.En het gekke is,dat als ik dan zo klaargekomen ben,ik er meestal wel even mee klaar ben en eigenlijk niet meer verder wil gaan.Maar meestal plaats ik ze dan maar gelijk om er verder voorlopig vanaf te zijn.En soms kan je je foto’s ook wel weer verwijderen en weer opnieuw beginnen en zo kan je bezig blijven en de spanning erin houden,maar het ging me er ook wel om om het obsessieve een beetje in te tomen.En de laatste tijd kom ik er echt niet meer zo bij klaar,maar bijna altijd speelt het nog wel even op als het ‘voor straf moet’ en vind ik het nog wel lekker even met me te spelen,terwijl ik hem stijf laat worden,zoals ik dat ook al deed,toen ik een jaar of 5 was en dat een jaar of 10 ben blijven doen met wisselende fantasievoorstellingen zonder klaar te komen,tot het echt een keer gebeurde toen ik een jaar of veertien was en in zekere zin ben ik daar weer mee terug bij af.Ik weet wel hoe het begonnen is,hoe ik door mijn ervaring met Pietsje volledig geconditioneerd ben en die Karin…Die heb ik weleens een sletje genoemd,maar dat was meer voor het goede doel.Naakt en sex zie ik natuurlijk niet als een straf,maar er is wel veel mis mee in de wereld.Verder zit er in bloot waarschijnlijk een aspect van kwetsbaar zijn,dat waarschijnlijk onderdeel is van de gecompliceerde diepgewortelde dynamiek achter de voortplanting.En voor mij waarschijnlijk ook een stuk sociale onzekerheid en angst over het leven in deze wereld.Sommige mensen zouden hun fantasie in vervulling willen doen gaan als ze rijk waren,maar ik zou me zeker niet verder inlaten met het realiseren van mijn fantasievoorstellingen.Niet als slaaf en ook niet als meester.Misschien zou ik wel blijven zoeken naar foto’s en filmpjes van meisjes die ik leuk vind en ook niet alles ineens zomaar weggooien,maar ik zou me er eigenlijk gewoon niet meer zo mee bezig houden,denk ik.